Prelude

This soul-deep longing
for a half-remembered dream
bewilders me, and I wonder:

How can I miss someone
I do not even know?

No meeting,
no memories –
just this silent sadness

for what is unseen, unheard, untouched,
unknown.

In the crowd,
the secret heaviness haunts me
and I search for that nameless hope
with faith like wildflowers
blooming against the odds.

The promise is sacred,
so I wait.

________________________________________________________
*Whoever and wherever you are, I will wait for you. No matter how long it takes, I know it will be worth it.

Share

One thought on “Prelude

  1. bakit ganyan ka ate? bakit ang galing mo magsulat? hindi ka naman matangkad? huh? anong konek?

    galing talaga!
    jaw breaker!
    anu ulit?
    la lang…

    isa kang patak ng ulan
    sa silong ng anahaw
    nananatiling nakakapit
    kahit pinupukpok na
    ng mapang-api
    at mabangis
    na buntong hininga

    magpahinga ka kaya?
    nang makita mo
    ang tuhod mong kibit
    sa ilalim ng mangga

    tumingala ka kaya?
    nang tumangkad ka
    at malampasan mo
    ang taas ng damo
    sa dagat, sa ilog

    huminga ka kaya?
    baka nilalamon ka na
    ng talangka sa pasig
    nakaabang sa iyo
    upang ika’y sipitin
    nang patiwarik.

    kumain ka kaya?
    nang mangayayat
    ang durog mong siko
    at balakang
    sa pakikibunggo
    sa ambisyosong butiki
    na uminom ng juice
    may yelo
    may asukal…

    lam aga wa eh…
    lata la gaeh…

Leave a comment